Մի օր էլ գյուղացիները հավաքվում են ու որոշում եկեղեցին հեռացնեն, որ հանգիստ ելումուտ անեն: Գյուղի կանայք մի երկար, հաստնպարան են գործում: Տղանարդիկ պարանը երեք անգամ փաթաթում են զանգակատան շուրջը:Ահել-ջահել հավաքվում են, իրար կողքի շարվում, պարանից քաշում ու գոռում.
Մե՛կ-երկու՛, քաշեցի՛մք մե՛ կ-երկո՛ւ, քաշեցի՛նք…
Քաշում են, քաշում, պարանը քիչ-քիչ ձգվում է, երկաում. բալզաթցիներնի էլ մի
Ուրախանում են ու գոռում.
-Եկեղեցին տեղից շարժվո՜ւմ է: